zondag 20 november 2011

Coca-Cola

In de vorige kook-avond die we met vrienden en mede-eetliefhebbers hadden was het thema koken met cola (in verband met de crisis op zoek naar goedkope ingrediënten).

Cola-stoofpotje, cola inkoken om mee te carameliseren, cola mouse met kersen (cherry coke....), en ook in cola gemarineerde chicken wings met cola saus en cola  zuurdesem brood. (ik weet het, klinkt ..... bijzonder zullen we maar zeggen)

De Cola zuurdesem broodjes zijn erg lekker. Heel verrassend maar ze zijn niet erg zoet en smaken niet naar cola. Het broodkruim is zelfs niet donker geworden maar gewoon wit. De broodjes zijn gemaakt met een "Dan Lepard" zuurdesem starter die ik gebruik voor mijn wit broden en stokbroden. Ik heb deze een maand of 3 nu en zéér tevreden over de resultaten, maar dat is voor een volgend bericht.

De cola broodjes (hier rechts vóór het bakken)
200 gr starter
300 ml Coca Cola
10 gr zout
400 gr tarwebloem van de Vlokhovense molen
100 gr spelt bloem van de molen
beetje maismeel om overheen te strooien

Na het kneden van de ingrediënten, wat ik 10 minuten doe om gluten vorming te krijgen, laat ik het deeg 6 uur staan. Tijdens het "staan" trek ik regelmatig het deeg uit elkaar om het daarna weer samen te vouwen. Vervolgens vorm ik de broodjes
op de overplaat en laat ze in een grote zak nog een 3 à 4 uur staan. Dan is het een kwestie van insnijden over de top en afbakken op 250 graden voor 40 min in de over.

 Ik had nog een tweede cola brood gemaakt dat ik als een vlecht heb gevormd zodat het er wat origineler uitziet. (de vorm van een cola fles leek met wat over de top)


De Chickenwings zijn erg lekker, zoet en pikant.


Wat heb je nodig:

  • 1 glas cola
  • 1 glas ketchup
  • 1 tl tabasco (15 ml)
  • kippenvleugels
meng de ingrediënten en maak een mooie gladde marinade voor de kip. Plaats de kip in een schaal en giet de marinade hier overheen. Laat een uur intrekken (een keertje halverwege door elkaar roeren om alles goed te laten raken). Verwarm de over voor op 180°. Haal de kippenvleugels uit de schaal en leg ze op een bakplaat. Druppel een beetje saus er over, maar niet te veel, want dan worden ze niet krokant. Hou je marinade nog bij voor de volgende stap. Zet ze 30 min in de heteluchtoven. Na 25min haal je ze uit de oven, draai ze om en druppel de rest van je marinade erover. Zet ze nog eens 30 min in de oven.

Het beste van alles was toch wel de cola-saus. dezelfde ingrediënten als boven (zonder kip natuurlijk) met een scheutje extra tabasco voor de liefhebbers (doen!). Het wordt een BBQ achtige smaak met zoet, zuur en pittig. Hij is zó simpel en voor iedereen makkelijk te maken. Probeer het eens en vraag of iemand weet wat het hoofdingredient is naast de ketchup, je zult verbazing oogsten!

vrijdag 14 oktober 2011

Zuurdesem pita broodjes

Het kon niet lang uitblijven, een bericht over zuurdesembrood en mijn bak-avonturen. Ik heb de afgelopen maanden veel, héél veel geëxperimenteerd met het bakken van zuurdesembroden. Naast een aantal "crash en burn" broden ook een aantal successen die dan weer teveel werk of aandacht vragen zodat het niet dagelijks voor brood kan zorgen. Nachtelijke uren met het "voeren" van de starters en ochtend uren met bakken en vormen. Waar de fascinatie, bijna zelfs neurose vandaan komt weet ik niet. Misschien omdat brood baken met gist uit "de lucht" raakt aan een oergevoel van zelfvoorzienendheid.

Uiteindelijk begin ik wat te begrijpen en, belangrijker nog, aan te voelen hoe ik mijn broden kan bakken. Ik ga er nog een aantal posts over schrijven om uit te leggen hoe je een starter maakt, hoe je die in leven houdt en welke broden je ermee kunt bakken.

Om te beginnen de pita broodjes van deze avond.

Ik ga in deze post er vanuit dat je al een starter hebt, een zuurdesem cultuur die je onderhoud, bijna helemaal weggooit en vervolgens mooi, nieuw meel voert (of is het nou bloem).

Wat heb je nodig;
- 250 gr desem (ik gebruik de desem die ik anders weg moet gooien bij het voeden)
- 120 gr warm water
- 240 gr ongebleekte bloem (ik gebruik biologische)
         de hoeveelheid bloem hangt af van het soort en de hardheid, moet je inschatten....
- 1 eetlepel olijfolie
- 0,5 theelepel zout

Wat moet je doen;
Meng de starter, het water, de olie en het zout in een kom en meng dit goed, ik gebruik een mixer met deeghaken. Doe dit 5 min, totdat het deeg plakkerig en stijf is. Voeg bloem toe totdat het deeg niet meer aan de kom plakt.

Verplaats het deeg naar een geoliede schaal en draai het wat rond zodat er een dun laagje olie over de deegbal verdeeld is. Trek een folietje over de schaal (of, zoals ik, stop het in een plastic zak van willekeurig welke supermarkt) en laat het 1 tot 1,5 uur rijzen. Onthoudt dat het om zuurdesem gaat, the slow kind.

Leg het deeg vervolgens op een licht bebloemd oppervlak. Deel het deeg in 8 stukken en vorm ieder van de stukken in een balletje. Laat de ballen 10 min rusten. Zet ondertussen een kleine bakpan (liefst gietijzeren pannetje) op een laag vuurtje en een bakje met een paar lepels olie en een kwastje ernaast.

rol het deeg uit in ronde plakken van 15cm van 0,5 cm dik. Let op, niet te dik want dan krijg je een te deegachtig broodje en je wilt een pita. Dek de plakken af met een theedoek en laat het nog 15 min rijzen.


Draai het vuur onder de pan omhoog tot middelmatige hoogte. Kwast wat olie in de pan en leg een plak deeg in de pan en leg er een deksel op voor 30 sec. Draai het broodje om met een tang en opnieuw 30 sec met de deksel erop. Haal nu de deksel eraf en blijf het broodje elke 30 sec omdraaien en bakken totdat het mooi opgezwollen is. Bak het totdat het het licht bruin is en opgepoft is (kan 4 min duren). Leg het broodje op een bord met de theedoek eroverheen totdat de rest is afgebakken.

woensdag 12 oktober 2011

hoe een eendenborst te bakken

En als je even genoeg hebt van de pompoen en de kweeperen (de laatste batch Membrillo komt nog mijn oren uit...) maar toch het seizoen volgt, dan is het volgende misschien iets meer voor de hartige mens.
Eendenborst, lekker, maar dan wel met een fantastisch krokant velletje natuurlijk. Ik heb het al veel gegeten maar zie toch vaak dat het lastig is om dit goed te bakken, nou eigenlijk is het niet zo ingewikkeld maar de duivel zit in de details, zoals zo vaak.

Ik weet  al dat velen van jullie zullen denken, eendenborst is meer voor kerstmis of lastig om klaar te maken. Laat je meevoeren en probeer het eens uit, ik denk dat je jezelf zult verbazen, sterker nog, dit regelmatig zult doen en veel opzien baren met zo'n heerlijk en indrukwekkend stukje vlees. Als je nog leest, daar gaat tie...

Zorg ervoor dat je een eendenborst hebt met het vel er nog aan. vel-loze borsten zijn slechte kandidaten om dicht te schroeien, vooral omdat ze saai zijn. Gebruik ze voor iets anders.

Haal het vlees uit de koelkast en laat het op kamer temperatuur komen. Met de eend die wij gebruiken (tamme eend) is het beter om een ruit patroon in het vel te snijden. Hierdoor zul je een krokantere vel krijgen. Zout het vlees goed en laat het minimaal een kwartier intrekken op het bord.

Verhit een grote pan een paar minuten op hoog vuur. Niet een anti-aanbak pan, bv een gietijzeren pan. Met een anti-aanbak kun je geen krokantje bakken. Als je het tijd geeft en niet meteen probeert om de borst los te wrikken zul je zien dat het goed komt. Doe er wat olie, boter of eendenvet in en laat het 2 minuten warm worden (geen blauwe rook dus!). Ik gebruik zelf geklaarde boter.

Met de achterkant van je koksmes even over de vel heen schrapen en het droog deppen met een keukendoek. Hierdoor krijg je een mooi droog oppervlak om dicht te schroeien.

Leg de borsten met het vel naar beneden in de hete olie en draai het vuur naar middel. Je ziet meteen dat je uiteinden van de borst opkrult  of samentrekt. Dat is een goed teken.

Dus zoals ik al eerder zei, laat de pan het werk doen. Niet lopen schrapen en wrikken met een spaander. Bakken op niet te hoog vuur dus als je net als ik hem medium gaar wilt met mooi roze binnenkant. Om dit te bereiken 5-6 minuten aan de vel kant. De truuk is het bakken grotendeels aan deze kant te doen. Het is de platste kant en geeft dat geweldige crispy vel waar we naar op zoek zijn.

Draai de borsten om, wanneer kun je hierboven lezen. Nu moet je - let op, dit is belangrijk - onmiddellijk het gebakken vel dat nu boven ligt zouten. Hierdoor wordt extra olie opgenomen en krijg je een lekkerder en krokanter vel. Laat de eenden nu 3 minuten op de vlees kant bakken.

ALs je goed kijkt zie je dat er een dikke en een dunne zijkant gevormd is. Houd de dikke zijkant nu even tegen de hete pan, kort maar, zodat deze ook wat hitte krijgt. Doe dat een kleine minuut zodat het mooi bruin wordt.

Haal de eend uit de pan en laat het rusten op het bord. 6-9 minuten in een zilverfolie zodat hij net teveel afkoelt. Als je dat niet doet is het vocht niet opnieuw in de cellen opgenomen en loopt het eruit als je de eend snijdt.

En dat is wat we nu gaan doen. Mooie plakjes snijden van één kant naar de andere. in de lengte, maar kan ook in de breedte! Zorg na deze moeite er wel voor dat je dit opdient met de vel kant naar boven, zodat hij ook crispy blijft. Saus kan er eventueel onder liggen, niet erop.

Voilà, niet teveel eend kopen en een lekker saus erbij maken. Laatste keer (vorige week) heb ik er bospaddenstoelen en salie-rode wijn saus bij gemaakt. Het is snel klaar en smaakt naar meer.

zaterdag 1 oktober 2011

de gelei van kweepeer

De kweepeer gelei is klaar en afgekoeld. Eigenlijk weinig werk en veel resultaat van. Het is de truck om de gelei wel gegelleerd te krijgen maar niet té hard. Het is waarschijnlijk de meest traditionele vorm van kweepeer bereiding en dé manier om het lang te kunnen bewaren. In de kweepeer is van nature heel veel pectine aanwezig, vooral in het klokhuis en schil. Daarmee kun je ook de gelei maken zonder aanvullende geleisuiker te gebruiken, echter moet je dan wel het gewonnen vocht (komt later) tot de helft inkoken.


Terwijl ik dit schrijf eet ik van mijn zelfgemaakte zuurdesembrood met kweepee-gelei, hmmmmm.

Ik heb hiervoor 3 kg kweeperen gebruikt.
Drie zakjes pectine om de natuurlijke aanwezige pectine van de vrucht aan te vullen.
en 1,5 kg suiker (gewone kristalsuiker), dit is 500 gr op een kilo sap.

Bereiding:
Eerste de dons van de kweeperen afwrijven. Snij de peren in kwarten waarbij je echt lelijke plekjes verwijdert. Laat klokhuis en schil zitten! Leg ze in een pan en voeg water toe tot ze onder staan. Dit moet je vervolgens koken tot de peren helemaal zacht zijn en bijna uit elkaar vallen, ongeveer 45 min. koken. Laat dan de pan met deksel erop afkoelen en tot de volgende dag intrekken.
De volgende dag zeef je het vocht en vang je het op en zet je de peren opnieuw in water op tot het 45 min gekookt heeft. Ook dit laat je afkoelen en voeg je de volgende dag toe aan het eerder verkregen sap via de zeef. Dit heeft mij 3,1 ltr sap opgeleverd. 
Voeg dan 500gr suiker per liter toe, in mijn geval ongeveer 1,5 kg en verwarm tot het opgelost is. Voeg nu de pectine toe. Ik gebruik pectine van Marmello om een volledig natuurlijk product te krijgen. Op 3 liter sap gebruik ik 3 zakjes van 15 gr. Let wel goed op, het pectine poeder moet eerst in warm vocht opgelost worden met flink kloppen want er mogen géén klontjes ontstaan. Dat heeft mij twee extra zakjes gekost voor ik het voor elkaar had. Vervolgens de massa 1 minuut koken om de pectine te laten werken. Daarna de potjes tot de rand toe vullen met hete massa, sluiten en op z'n kop wegzetten. Ik heb voor de decoratie een laurier blaadje toegevoegd (van de bos die ik van Peter uit Frankrijk heb gekregen). Afgekoeld de volgende dag zijn ze klaar voor gebruik.

De potjes heb ik trouwens van te voren goed schoongemaakt niet op de klassieke methode met een weckpan of in de oven koken maar gewoon in de afwasmachine. works for me!

woensdag 28 september 2011

Een deuk in een pakje boter

Vandaag begonnen om de berg kweeperen weg te werken die ik afgelopen weekend heb gekregen. Om te beginnen drie dingen.... de snoepjes die verder hieronder staan weergegeven, Gelei als een soort jam te gebruiken. blijft de aroma goed vasthouden en blijft lang (wel een jaar) goed, Membrillo een soort pasta die je in plakjes samen met een mooie Manchego schapenkaas eet en likeur!! Dat behoeft natuurlijk geen verdere uitleg, kweepeer likeur om de winter door te komen op het berenvel voor de open haard. Dit is een goede combi doordat je het kookvocht in het éne gerecht gebruikt en het vruchtvlees in het andere. Anyway, kweeperen poetsen en koken dus. Ik zal je op de hoogte houden van de recepten en resultaten. Als je specifieke vragen hebt.... schrijf! (elke reactie wordt trouwens gewaardeerd.... denk ik)

zondag 25 september 2011

werk aan de winkel

net bezoek gebracht aan vrienden met o.a. een kweepeerboom in de tuin. Wauw wat hangt zo'n boom vol. Je doet ze bijna een plezier om er een paar van de uiteinde mee te nemen, anders breken de takken. Ik heb weer een zak vol peren om mee aan de slag te gaan, eens kijken wat ik naast mijn snoepjes nog eens kan verzinnen. Ik denk aan likeur, gelei, enz.

Daarnaast stekjes van de Japanse wijnbes en een framboos meegekregen. Nou is stekken niet mijn sterkste kan maar ik ga het proberen. misschien een foto rapportage van de ontwikkelingen, we zullen zien.

Kweepeer

KweeperMaar met de recentelijke overgang naar de herfst en de pompoenen, zijn we er natuurlijk nog niet. Deze is voor de kinderen en de kweeperen (Cydonia Oblonga). Deze eeuwenoude vrucht is lid van de rozenfamilie. Dit was het belangrijkst fruit uit de middeleeuwen. Hij ziet er dan ook lekker uit (maar is het niet!!). Als je er één plukt en je tanden erin zet ben je wel even uitgegeten als je die tanden dan nog hebt.

Kweeperen moet je altijd koken. ongeveer hetzelfde als gewone peren. Als je gelei of vruchtenmoes wilt maken, moet u de schil laten zitten omdat die -net als de pitten- de waardevolle stof pectine toevoegt. Dus geleren zonder toevoegingen, vooral in de schil en het klokhuis. Je kunt er vanalles mee doen, likeur, taart of bv marmelade. Het woord marmelade komt van het Portugese woord voor kweepeer, marmelo. 


Maar ik ga er snoepjes van maken. Ken je dulce de membrillo?? Dat eten ze in Spanje met een beetje schapenkaas (Manchego). Moet je met deze ook eens doen.


500 gr kweeperen
250 gr suiker
4 kaneelstokjes
1 vanillestokje
bakpapier






Snijd de kweeperen in vieren en laat het klokhuis en schil zitten. Beste is om ze meteen in een bak met water te leggen om bruin worden te voorkomen. Als je nou nog keuze hebt in het ras... van de appelvormige Leskovacz blijft het vruchtvlees wit na het koken. Kook de kweeperen in ruim water met de kaneelstokjes en het merg van het vanillestokje. Dit duurt trouwens minimaal 3 uur op een zacht vuurtje en zal de peren mooi rood kleuren. Neem ze uit de pan en verwijder de schil en het klokhuis (de pectine is er nu uit). Weeg nu het overgebleven vlees van de peren en zet een zelfde gewicht aan suiker even apart. En dan nu mijn favoriete stukje (not) wrijf de vruchten fijn door een zeef. Los de suiker op in een pan met een klein beetje water waarin de peren gekookt waren. Doe hier de perenmoes in. Nou inkoken op hoog vuur, net zolang tot je een massa overhoudt waar je met een lepel een spoor over de bodem trekt je een soort rode zee en mozes effect krijgt (gescheiden massa's).


De lava achtige substantie die je nu hebt brandt makkelijk aan, dus let op. Neem nu een gewone oven bakplaat (2 cm diep) en bekleed deze met bakpapier. Giet nu de massa op de bakplaat en laat dit op 80 graden een uur in de oven staan (laat de ovendeur op een kier staan zodat het vocht kan ontsnappen). Laat daarna de massa nog 2 dagen stijven op een droge warme plaats (over uitzetten en laten zitten dus). Keer de plak dan om en laat nog eens 2 dagen drogen. De plak is nu nog wel sticky maar je kunt hem nu wel in blokjes snijden. Rol ze nu door fijne (gewone)suiker en klaar is de Dude....

zaterdag 24 september 2011

Pompoen taart



Gisteren is de herfst dan toch echt begonnen. Een goede manier om over de streep heen te stappen is dit te vieren met een pompoentaart! Hier de taart die ik heb gebakken.







500 gr Pompoen (in mijn geval aangeleverd door schoonfamilie)
100 gr suiker
2 eieren
500 gr zanddeeg
1/2 theelepel kaneel
1/4 theelepel kardamon (let op, neem niet meer want het overheerst anders)

Voor het zanddeeg:
250 gr bloem (ik gebruik biologisch dynamisch)
1 ei
125 witte basterdsuiker
1 zakje vanillesuiker
1 snufje zout
125 gr roomboter

Schil de Pompoen, pitjes verwijderen (kun je trouwens roosteren en knabbelen) en snijd in blokjes, leg deze in een geoliede schaal en zet dit 30 min in de oven op 180 graden. Maak nu het zanddeeg. Zeef de bloem in een kom en maak in het midden een kuiltje en breek daarin het ei. Voeg de suiker, het vanillesuiker en het snufje zout toe. Snijd de koude boter in stukjes en voeg deze toe. En dan is het tijd om met je (koude) handen alles te kneden tot een gladde deegbol. Doe deze in een plasticzakje en laat een half uur koelen in de koelkast.

De zachte pompoen in de keukenmachine samen met de 2 ei-dooiers, kaneel, kardemom en de helft van de suiker. De rest van de suiker samen met het eiwit kloppen tot er een stevig schuim ontstaat. Spatel het schuim door het pompoen mengsel. Bekleed nu een  mooie vorm met het zanddeeg. Ik druk het gewoon erin en bouw het op, uitrollen op een bloem bestoven oppervlak en dan over de schaal heen drapperen is mij niet gegeven, ik maar hem rustiek zullen we maar zeggen. Vul de vorm met het pompoen mengsel en laat hem 50 min bakken op 180 graden.

Je kunt de herfst natuurlijk ook héél goed vieren door ditzelfde te doen met een kweepeer vullig, of elke andere manier waarop je zin hebt om een feestje te bouwen. Daarnaast stel ik slagroom voor!