Een deuk in een pakje boter

Vandaag begonnen om de berg kweeperen weg te werken die ik afgelopen weekend heb gekregen. Om te beginnen drie dingen.... de snoepjes die verder hieronder staan weergegeven, Gelei als een soort jam te gebruiken. blijft de aroma goed vasthouden en blijft lang (wel een jaar) goed, Membrillo een soort pasta die je in plakjes samen met een mooie Manchego schapenkaas eet en likeur!! Dat behoeft natuurlijk geen verdere uitleg, kweepeer likeur om de winter door te komen op het berenvel voor de open haard. Dit is een goede combi doordat je het kookvocht in het éne gerecht gebruikt en het vruchtvlees in het andere. Anyway, kweeperen poetsen en koken dus. Ik zal je op de hoogte houden van de recepten en resultaten. Als je specifieke vragen hebt.... schrijf! (elke reactie wordt trouwens gewaardeerd.... denk ik)

werk aan de winkel

net bezoek gebracht aan vrienden met o.a. een kweepeerboom in de tuin. Wauw wat hangt zo'n boom vol. Je doet ze bijna een plezier om er een paar van de uiteinde mee te nemen, anders breken de takken. Ik heb weer een zak vol peren om mee aan de slag te gaan, eens kijken wat ik naast mijn snoepjes nog eens kan verzinnen. Ik denk aan likeur, gelei, enz.

Daarnaast stekjes van de Japanse wijnbes en een framboos meegekregen. Nou is stekken niet mijn sterkste kan maar ik ga het proberen. misschien een foto rapportage van de ontwikkelingen, we zullen zien.

Kweepeer

KweeperMaar met de recentelijke overgang naar de herfst en de pompoenen, zijn we er natuurlijk nog niet. Deze is voor de kinderen en de kweeperen (Cydonia Oblonga). Deze eeuwenoude vrucht is lid van de rozenfamilie. Dit was het belangrijkst fruit uit de middeleeuwen. Hij ziet er dan ook lekker uit (maar is het niet!!). Als je er één plukt en je tanden erin zet ben je wel even uitgegeten als je die tanden dan nog hebt.

Kweeperen moet je altijd koken. ongeveer hetzelfde als gewone peren. Als je gelei of vruchtenmoes wilt maken, moet u de schil laten zitten omdat die -net als de pitten- de waardevolle stof pectine toevoegt. Dus geleren zonder toevoegingen, vooral in de schil en het klokhuis. Je kunt er vanalles mee doen, likeur, taart of bv marmelade. Het woord marmelade komt van het Portugese woord voor kweepeer, marmelo. 


Maar ik ga er snoepjes van maken. Ken je dulce de membrillo?? Dat eten ze in Spanje met een beetje schapenkaas (Manchego). Moet je met deze ook eens doen.

500 gr kweeperen
250 gr suiker
4 kaneelstokjes
1 vanillestokje
bakpapier






Snijd de kweeperen in vieren en laat het klokhuis en schil zitten. Beste is om ze meteen in een bak met water te leggen om bruin worden te voorkomen. Als je nou nog keuze hebt in het ras... van de appelvormige Leskovacz blijft het vruchtvlees wit na het koken. Kook de kweeperen in ruim water met de kaneelstokjes en het merg van het vanillestokje. Dit duurt trouwens minimaal 3 uur op een zacht vuurtje en zal de peren mooi rood kleuren. Neem ze uit de pan en verwijder de schil en het klokhuis (de pectine is er nu uit). Weeg nu het overgebleven vlees van de peren en zet een zelfde gewicht aan suiker even apart. En dan nu mijn favoriete stukje (not) wrijf de vruchten fijn door een zeef. Los de suiker op in een pan met een klein beetje water waarin de peren gekookt waren. Doe hier de perenmoes in. Nou inkoken op hoog vuur, net zolang tot je een massa overhoudt waar je met een lepel een spoor over de bodem trekt je een soort rode zee en mozes effect krijgt (gescheiden massa's).


De lava achtige substantie die je nu hebt brandt makkelijk aan, dus let op. Neem nu een gewone oven bakplaat (2 cm diep) en bekleed deze met bakpapier. Giet nu de massa op de bakplaat en laat dit op 80 graden een uur in de oven staan (laat de ovendeur op een kier staan zodat het vocht kan ontsnappen). Laat daarna de massa nog 2 dagen stijven op een droge warme plaats (over uitzetten en laten zitten dus). Keer de plak dan om en laat nog eens 2 dagen drogen. De plak is nu nog wel sticky maar je kunt hem nu wel in blokjes snijden. Rol ze nu door fijne (gewone)suiker en klaar is de Dude....

Pompoen taart

Gisteren is de herfst dan toch echt begonnen. Een goede manier om over de streep heen te stappen is dit te vieren met een pompoentaart! Hier de taart die ik heb gebakken.







500 gr Pompoen (in mijn geval aangeleverd door schoonfamilie)
100 gr suiker
2 eieren
500 gr zanddeeg
1/2 theelepel kaneel
1/4 theelepel kardamon (let op, neem niet meer want het overheerst anders)

Voor het zanddeeg:
250 gr bloem (ik gebruik biologisch dynamisch)
1 ei
125 witte basterdsuiker
1 zakje vanillesuiker
1 snufje zout
125 gr roomboter

Schil de Pompoen, pitjes verwijderen (kun je trouwens roosteren en knabbelen) en snijd in blokjes, leg deze in een geoliede schaal en zet dit 30 min in de oven op 180 graden. Maak nu het zanddeeg. Zeef de bloem in een kom en maak in het midden een kuiltje en breek daarin het ei. Voeg de suiker, het vanillesuiker en het snufje zout toe. Snijd de koude boter in stukjes en voeg deze toe. En dan is het tijd om met je (koude) handen alles te kneden tot een gladde deegbol. Doe deze in een plasticzakje en laat een half uur koelen in de koelkast.

De zachte pompoen in de keukenmachine samen met de 2 ei-dooiers, kaneel, kardemom en de helft van de suiker. De rest van de suiker samen met het eiwit kloppen tot er een stevig schuim ontstaat. Spatel het schuim door het pompoen mengsel. Bekleed nu een  mooie vorm met het zanddeeg. Ik druk het gewoon erin en bouw het op, uitrollen op een bloem bestoven oppervlak en dan over de schaal heen drapperen is mij niet gegeven, ik maar hem rustiek zullen we maar zeggen. Vul de vorm met het pompoen mengsel en laat hem 50 min bakken op 180 graden.

Je kunt de herfst natuurlijk ook héél goed vieren door ditzelfde te doen met een kweepeer vullig, of elke andere manier waarop je zin hebt om een feestje te bouwen. Daarnaast stel ik slagroom voor!